Πριν από 30 Χρόνια Ξεκίνησαν Όλα
Πριν από 30 χρόνια, μια αυθόρμητη ιδέα έγινε πραγματικότητα. Εμπνευσμένοι από τα αυτοβιογραφικά μυθιστορήματα του Werner Helwig, «Οι Ληστές του Βυθού» και «Στην πυκνή βλάστηση του Πηλίου», για τις περιπέτειες του Alfons Hochhauser – του «Ξενοφώντα» – είχαμε ήδη ανακαλύψει το Πήλιο ως τόπο για τα ταξίδια μας. Μας είχαν μαγέψει ιδιαίτερα τα χωριά Πουρί και Βένετο, σημεία εκκίνησης για τις πεζοπορίες μας.
Το Πουρί — ένα ζωντανό και πολύβουο χωριό, κατοικημένο από πλούσιους μηλοπαραγωγούς. Το Βένετο — σχεδόν ερημωμένο, μισογκρεμισμένο και ξεχασμένο, αλλά παρ’ όλα αυτά γεμάτο γοητεία.
Ονειρευόμασταν να αποκτήσουμε ένα από αυτά τα σπίτια – αλλά απαραίτητα με θέα στη θάλασσα! Ένα σπίτι καλυμμένο με αγκάθια, στην άκρη του χωριού προς το Κουλούρι, με απίστευτη θέα στη θάλασσα, τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή μας. Μέσα από χαλαρές συζητήσεις με τους κατοίκους του χωριού προέκυψαν οι πρώτες επαφές με τους ιδιοκτήτες στο γειτονικό Κεραμίδι.
Μετά από σχεδόν δύο χρόνια, το σπίτι έγινε δικό μας — και τότε άρχισε η πραγματική δουλειά!
Ένας Χώρος για Όλες τις Γενιές
Σήμερα, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, το σπίτι μας αποτελεί πόλο έλξης για διάφορες ομάδες. Λειτουργεί ως σταθμός στο ταξίδι τους στην Ελλάδα ή συμμετέχουν σε κατασκευαστικά/ανακαινιστικά έργα. Παρέχει επίσης χώρο για τους μεγαλύτερους που δεν συμμετέχουν πλέον στις οργανωμένες εκδρομές, και μερικές φορές οικογένειες περνούν εδώ τις διακοπές τους.
Έχουμε επιτρέψει στον εαυτό μας λίγες πολυτέλειες: ένα πλυντήριο ρούχων και τρεχούμενο ζεστό νερό. Αν κάποιος θέλει, μπορεί πια να χαζέψει και λίγο τηλεόραση.
Αλλά όποιος βρίσκεται στο σπίτι κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών, πρέπει να είναι προετοιμασμένος να πεταχτεί ξαφνικά μια ομάδα παιδιών γεμάτων όρεξη για ταξίδι από τα δέντρα. Έτσι, έχουμε δημιουργήσει έναν μικρό χώρο για σκηνές, ένα εξωτερικό ντους και μια εξωτερική κουζίνα, ώστε το σπίτι να μπορεί να χρησιμοποιείται ταυτόχρονα από ταξιδιωτικές ομάδες και από μεγαλύτερους επισκέπτες.
Γιατί ένα πράγμα θέλουμε να είναι πάντα αυτό το σπίτι: ένα σημείο αναφοράς για ομάδες σε ταξίδι.
Μπορούμε όμως να διατηρήσουμε τη συνέχεια μόνο αν καταφέρουμε να εμπνεύσουμε και αυτούς που δεν ταξιδεύουν πλέον με σακίδιο στην πλάτη. Ελπίζουμε ότι αυτό θα το πετυχαίνουμε και στο μέλλον.
